Rozmowy o Yerdyn

Zaśmiał się
-cierpliwość jest wręcz przyjemnością gdy czeka się na wypowiedź Laskova
podkreślił zarówno swe zażenowanie postawą Sadzia jak i podziw dla Laskova

Sadzio...- westchnął Van z nutą irytacji w głosie.- W małej grupie taka wyprawa była by bardziej ryzykowna, Linton zatrudnia zabójców i najemników jako swoją ochronę. Uwierz mi, niekiedy zwykły rzezimieszek potrafi więcej, niż szanowny gwardzista. A wybacz, jakoś nie widzi mi się podróż z eskortą Yerdyńskich żołdaków.- skończył przewracając oczami, ziewną ze znudzenia i podszedł do oberżysty. Ten dał mu znać, że wszystko gotowe a Van skiną głową i w podzięce uścisną mu dłoń i wrócił do Czahaa, Esterki i Laskova.- Brać swoje rzeczy, ruszamy.

-Chodźmy więc
podszedł do Vana i wyszeptał
-nie odpowiedziałeś mi więc pytam jeszcze raz skąd wiesz że myślałem o elfce?

Gapisz się na nią bez przerwy.- uśmiechnął się pod nosem.- Nie takie trudne do wypatrzenia.

-Hmmm nie wiedziałem że to aż tak zauważalne
zaśmiał się cicho

Uspokójcie się.- wtrącił się Van z widoczną złością, ręka opadła mu na rękojeści miecza.- Nie mam zamiaru słuchać o wielkim bohaterstwie wojska, niejedno widziałem i uwierz mi niekiedy gwardziści są gorsi od barbarzyńcy. Choć nie wszyscy, lecz większość.- westchnął, po czym zacisnął dłoń. Dyszał ciężko, a napływające wspomnienia spowodowały, że po jego twarzy spłynęła łza.- Niekiedy dezercja jest spowodowana tchórzostwem, innym razem zaś jest jedyną drogą na ocalenie niewinnych. Uwierz mi, często to wieśniak z cepem ma więcej odwagi niźli zakuty w stal, malowany żołnierzyk.

-Widać, widać Czahaa.- rozpogodził się i uśmiechnął.- Tylko pamiętaj, że ona będzie żyła wiecznie, a ty jesteś zwykłym śmiertelnikiem- wyszeptał.

Widząc iż Vanem zaczeły targać zarówno emocje jak i wspomnienia myśląc o tym co mu się przydarzyło postanowił wspomóc Vana w walce z własnym umysłem podszedł i powiedział :
- uspokój się Van nie mamy bić się z Yerdynczykami tylko z bandytami nie czas rozlewać krew braci

-Nie zamierzam przyjacielu, choć pokusa jest spora.- uśmiechnął się ponownie, tym razem jednak bardziej ozięble niż zwykle.- Szkoda by zwlec na siebie całą armię Yerdynu, szkoda bo po walce z nami nie miał by już kto bronić tego kraju. Prócz nas.-zaśmiał się i udał się pożegnać z karczmarzem.

Czaha popatrzył podejrzliwie po karczmie zaczeły nim targać mieszane uczucia skupił się teraz na 2 osobach i 2 sprawach a mianowicie Esterce Vanie elfach i wspomnieniach nie był już tak pewien czy naszyjnik jest wart tej wyprawy i znów wpadł w trans myśli

-Skup się.- wrzasną Vanhanian, szczerząc zęby w szeroki uśmiechu.- Ruszamy i tyle, Esterka i Laskov pewnie czekają już na nas przy koniach.

- Co ? Odjeżdżacie ze zdrajcami ? Oni porzucili Yerden ! Nie słyszeliście najnowszych wieści ? - Powiedział Theirin, siedzący przy stole i słysząc tą rozmowę.

-Zdrajcy? Cóż to za wieści?
Mówi wyjmując wielki miecz, żelazny, połyskujący z pochwy.

-Esterka, Laskov, to zdrajcy, zostawili Yerden, uciekli do Iyash - Powiedział Theirin - Nie daruję im zdrady, kiedyś się spotkamy, odpowiedzą za swoje czyny.

-Przestańcie jeden z drugim zachowujecie się jak dzieci jeden przechwala się nad drugim i jaki to ma cel co da wam przelanie waszej krwi nikt tu nie wątpi że jesteś potężnym wojownikiem Sadzio a ja nie wątpie że mógłbyś łatwo pozbawić mnie życia lecz nie mam ochoty walczyć z tobą bo nie widzę takiej potrzeby szanuje cie i nie chce ginąć z rąk Yerdynczyka zaprzestańcie więc się kłócić a jeśli chcesz przelać krew prosze bardzo atakuj wież mi nawet nie spróbuje się obronić

-Zdrajcy ?

- Tak, zdrajcy - Theirin spluwa pod stół - Nawet nie mają powodu.

-Skąd jeśli mogę wiedzieć wieść iż Esterka i Laskov to zdrajcy którzy jeszcze chwile temu byli z Yerdyn nie mają powodu by zdradzać więc pytam skąd to wiesz
powiedział z typowym sobie spokojem

- Skąd mam ? Nie siedzę w karczmie całymi dniami. - Mruga i uśmiecha się - Esterki i Laskova nie ma już w Yerden, nie ma ich przy żadnych koniach. Uciekli.

Zamyślił się nie wiedział już czy ta wyprawa jeszcze jest realna i nie był już pewien słów Vana o elfach

-Cóż Sadzio teraz możesz iść z nami na wyprawe i przelać krew zdrajców jedna z twych zachcianek byłaby spełniona
zaśmiał się