Rozmowy o Yerdyn

Witam!
Chodzi tu o rozmowę o yerdyn ale w stylu fantasy, tu działa nasza wyobraźnia.
Zaczynamy:

Witajcie bracia!
Ponoć na zachodzie budzą się jakieś bestie. Wie kto co więcej?

Tak mój towarzyszu podobno podziemia nieco zasmierdly. Sprzedawca sprzedal przeterminowaną zupę z grzybów tej oto nacji.

Mój boże! Dziad mój jadł dziś tą zupę. Coś mu się stanie?

-Panowie, panowie... spokój trza wam zachować gdyż zupa grzybna w szczególności gdy zepsutą jest sraczkę wywołuje. Choroba natomiast waszmościowie dłuższa będzie jeśli popijał śmietankę do zupy! - zarechotał Nicholaus wtrącając się do rozmowy.

Słyszałem od pewnego znajomego także, że coś sie dzieje z nacja pustyni.Podobno broni im brak

Jak to? Broni brak? Dziwne, to u nich zawsze oręż nabywałem. Znałem bowiem pewnego kupca. Ostał on tam. Może wyjechał lub zginął.

Ciekawie waść prawisz bowiem jestem nowy w tych krainach. Chyba słyszałeś moją historię przybycia tutaj... Ha! Pewnie, że nie! - Wychylił kielich.

Sytuacja Char wydaje się być bardzo kiepska... Ponoć armia kucyków z My Little Pony zamierza przypuścić szturm na zamek, zastanawiam się, czy nie wysłać im wsparcia.

Chodzi ci o te mityczne bestie z bajek <popija piwo> haha nie mów, że w nie wierzysz?

Historia pewnie jak nasi synowe opowiadają. Walko ze smokiem prawdasz? smok pokonany ale coś cie skloniło podążać dalej ?

jiyam zepsuł klimat ale do kuców dolanczam

Byłem niebywale głupi nazywając te potężne stworzenia kucykami. To jest potężny ród jednorożców z krain północnych!

Uff... całe szczęście, że ma ojczyzna na północy nie leży. Inaczej krucho byłoby z moimi pobratymcami.

Gorzej że ja z tamtych krain pochodzę.Odezwał się z rogu karczmy

Koniki, konie, ogiery... coraz bardziej szanowni panowie myślę, że to nic przy naszych bestiach! Opowiedzieć wam?

Opowiadaj, kumie.

Ha! Słuchaj więc waść...

Gdy idziesz sobie drogą skalną i śnieg zacina strasznie, spodziewać się możesz wilczego wycia mrożącą krew w żyłach strasznie!
Gdy kumie zejdziesz w szczeliny górskie* gdzie cicho strasznie jest, usłyszysz waść coś charczącego i już po tobie jest!
Gdy spróbujesz na szczyty gór wspaniałych wejść, podmuch wiatru poczujesz i lecisz w dół nim na szczyt zdążysz wejść!
Zaśpiewał nordycką pieśń.

- Tak! Tak... to oto nasze nieprzyjazne chłodne góry i tundry gdzie niebezpieczeństwo na każdym kroku czyha!
Nie wiem sam co gorszego... Białe, olbrzymie, wygłodniałe wilki czy Śnieżne trolle albo smoki.
Idziesz szeroką doliną, wchodzisz do dzikiego lasu i jeśli nie jesteś z towarzyszem, co naprawdę nie ma znaczenia... No! Chyba, że idziesz ze zbrojnym oddziałem. Nieważne to... Cisza i czujność! Oto dwie podstawowe zasady przetrwania.
Śnieżynki opadają na twoją twarz, a wszędzie potwornie cicho. Słońce mocno świeci lecz mróz szczypie boleśnie. Zobaczyć cień smoka czasem zobaczyć można! Na szczęście nigdy nie zlatują niżej niż najniższa góra w mojej ojczyźnie.
W nocy zaś...
W nocy waść to dopiero się dzieje! Wycie wilków jest niemiłosierne. Da się to jednak znieść... najbardziej załamującą psychikę są Westchnienia umarłych! Słyszysz je z każdej możliwej strony. Gdy walczysz z widmem Masz ją przed oczami ale słyszysz, że jest za tobą! - Wytarł ścierką od polerowania topora czoło i kontynuował - Szczęśliwie tylko w miejscach przeklętych takie sytuacje się zdarzają... -

- uach... zmęczyłem się mówieniem... gardło mi zaschło i muszę się napić - sięgnął po swój bukłak - Mój specjał z ojczyzny... chciałbym już tam wrócić i sprawdzić co z moimi bliskimi i resztą Nordów...

Smoki!? Widziałeś chociaż jednego z nich?

Ha! Widziałem. Jeden z nich strącił mnie z przepaści do rzeki gdy za daleko zaszedłem. Tak zresztą tu się znalazłem. Inne smoki natomiast widziałem... wyłącznie z daleka. Jest ich bardzo dużo. Na szczęście rezerwują sobie tylko najwyższe szczyty. Podczas zimy tylko schodzą na równiny!
Skrzydlate, wielkie gadzie bestie!
Ich skóra twarda z łusek jest tak! Że aż słów podziwów brak!
Wielki łeb i wielkie zębicha! A rozpiętość ich skrzydeł... przynajmniej u tych największych sięga... Bach! Co najmniej dwóch strażniczych wież.

Z nimi jest tak: są cicho ale jak już zejdą... to kiepsko.

Król z lekka pijany przemawia do rozmówców:

Tak, ten woj nie od rzeczy gada, w królestwie mego ojca spotkano jednego takiego gada!
Wielkie skrzydła, łuski i krwiożercze kły, ten smok był istny demon, był straszliwie zły.
Ludzie z pobliskich wiosek bardzo się go bali, w ofiarę jedzenie, wodę i klejnoty mu składali.
Lecz mój ojciec, Jiyam, wielki z niego człek, na ten cały problem znalazł odpowiedni lek.
Ruszył bohatersko sam na wielkiego smoka, w tej walce bestii nie stała żadna opoka.
Smok padł na ziemię, polała się z niego krew, tak brzmi opowieść mego ojca, który walczył jak lew!

Toż to ten wielki Jiyam , o którym na wschodzie dalekim słyszałem, gdy po świecie wielkim podróżowałem. Legenda głosi, że kto krwi smoka łyk weźmie tego żadne nieszczęście, aż do śmierci nie spotka ! Czy twój ojciec skosztował tego cudownego, choć cuchnącego płynu?

Królu, myślę, że dla ciebie już piwa starczy. Opowieść twą słyszałem już kiedyś, dzielny był z twego ojca człek.

<łyknął piwa wstał i podszedł do wołającego go człowieka. po chwili wrócił>

Strasznych wieści się dowiedziałem, ponoć jakiś chłop widział smoka zaledwie cztery dni drogi od miasta.

Jiyam, chcąc wzbudzić zainteresowanie słuchaczy, odpowiada:

Gdy na ziemię padł straszliwy smok, nagle na ziemi zaczął zapadać zmrok.
Słońce nagle zakryły chmury, mgła przykryła wioski, łąki i miastowe mury.

Król nagle stwierdził:
"To z pewnością sprawka jakiegoś maga, potrafią tylko przeszkadzać, a żaden z nich nie pomaga.
Niech ja ino dorwę tego zbrodniarza, spotka go ten los co zboże ścięte przez żniwiarza."

Lecz król się mylił, nagle z ciała smoka, wyłoniła się jakaś przezroczysta istota.

Przemówiła:
"Pokonałeś smoka, wielki woju, wypij jego krew, a zaznasz wiecznego spokoju.
Będziesz po wsze czasy władał swoim krajem, bo kto wypije smoka krew, idealnym władcą się staje.
Nie kłamię ciebie, będziesz miał powodzenie. Dużo dziewek, na ucztach wytrawne napoje i wyśmienite jedzenie.
Wypij smoka krew, a to wszystko się spełni, twoje życie wielką i wieczną radością się przepełni."

Król po krótkim zastanowieniu oznajmił:
"Tobie, zrodzona ze smoka szkarado, nie uwierzę nigdy, nie oprę się twym radom.
Nie chcę wiecznej władzy, siły, szczęścia. Na mnie nie działają takie zaklęcia.
Odejdź z tego świata, a jeśli cię jeszcze zobaczę, przegnam cię do piekła, zniszczyć nie obaczę."

Potem Jiyam odszedł, świat oswobodził z mroku. Tak się kończy historia o krwi płynącej w smoku.

Ah, piękne. Że też teraz nic się nie dzieje. Smok, którego widziano zapewne nie jest smokiem lecz złudzenie jakie. Nic tylko siedzieć i pić. Przydałaby się jaka wojenka.

Chłop może prawdę mówi, a może jednak kłamie, przez takie alarmy sobie czaszkę łamię.
Poślę kilku wojów, niechaj teren sprawdzą, może ta pogłoska jest istną prawdą?