Karczma Quehati

<wchodzi>
Witajta moi mili !
Barman KOLEJKA dla wszystkich dobre nowiny usłyszawszy uradowany przyszedłem.

Witaj bracie, jakież to dobre nowiny nam przynosisz?

Ino Króla naszego źle rządzącego pod topór kata.
Wielki Wodzu dał

Ach, wybory! Coś o tym słyszałem. Co o tym wszystkim sądzisz? Ja tam uważam że jakoś tak się nie interesował naszymi sprawami.

<spluwa na ziemie>
Takich jak jego to do kopalni bym wywalił górnikom naszym pomagać ciężko chłopy dla rodzin pracują a on w pałacu siedzi i nic nie robi....
Owszem nie zaprzecze na początku coś tam robił ale teraz nic kompletnie.

Snać mu Sortes nie pomoże!!

Cóż, mam nadzieję iż nowy król lepszym będzie władcą.

Słyszałem że poczciwa chłopina.
Tyranem nie jest i o ludzi dba

Dobrze to. Będzie się dobrze i dostatnie żyło nam pod jego rządami.

<upity mówi> Głosowanie i głosowanie... król pod toporem wyląduje. Miejmy nadzieje na rozkwit królestwa naszego za rządów nowego króla.

<Wchodzi do karczmy z kapturem na głowie> Witajcie . <Kaszle> Gospodarzu ! Podaj mi ino garniec miodu pitnego .

Dobrze, spotkajmy się tam.
<Wyszedł z karczmy w stronę swojego domu>

<wchodzi do karczmy przestraszony ale zarazem szczęśliwy> Barman Podaj że mi tu Kolejeczke miodu dla wszystkich...

<podaje wszystkim zamówienia>

A to tak nagle ten nasz król zniknął !

<wchodzi> Witojcie towarzysze!
Podaj że piwo korzenne dla żółtodzioba, hej!
Ponoć król na szubienicy, nowego szukają, wiecie coś o tym?

<podaje> Ano, mieszkańcy się skarżyli, to tak też postanowiono .

oby tylko walka dzielnicowa nie wybuchła bo biada naszym mieszkańcom i biada naszemu królestwu

Królowie zgrani jak 2 kroply wody są.

Na zmiane obowiązkami się dzielą

<wychodzi>

<dopija piwo>
Ahh zacny trunek, skąd przywędrowało barmanie?
Ba, teraz rozmyślają którego młodzieńca na tron wsadzić, czy też 2.
Biada naszej stolicy, gdyś w tyle od innych państw jest.

<wchodzi> Witojcie rodacy! Barman kulef piwa ! Więc iak tom życie się ukłoda. Słuchy do mnie dotarły że źle się dzieje. Miejmy nadzieje moi kompani że się nasze państwo odrodzi i niech Bóg nas broni od takiego nieszczęscie co to się wydarzyło.

<Wchodzi do karczmy i mówi> Witajcie Panowie! Jak tam życie w odnawiającym się kraju?

Witojcie królu!
<podaje karczmarzowi sakwę ze złotem>
Kolejka dla wszystkich! za to iż król wstąpił w nasze skromne progi
Ponoć król dużej roboty ze sprawą religii w mieście ma, prawdę powiadają?

<zamyślony, odpowiada> Tak, pracujemy nad katedrą naszą. Państwo bez wiary to jak miecz bez ostrza!

przepraszam was zacni panowie,królu...
Acz muszę wyjść szukać pracy, bo bieda mi do kieszeni szpera.
podążę do górników, tam zawsze o łatwy zarobek.
<wychodzi>

Witaj Królu. My wszyscy twoi poddani wierzymy że odrodzisz nasze państwo ! I niech tak się stanie !

Zauważywszy króla podniósł głowę, po czym wsłuchiwał się w każde słowo, jakie zostało wypowiedziane.